หลักการคือ รัฐบาลจะประกาศประกันราคาข้าวเปลือกชนิตต่างๆ เป็นราคาอ้างอิง หาก ชาวนาขายข้าวเปลือกได้ต่ำกว่าราคาประกัน รัฐบาล(เงินภาษีประชาชน)จะจ่ายเงินชดเชยส่วนต่างให้เป็นเงินสด โดยโอนเงินเข้าบัญชีชาวนาผ่าน ธกส.ประเด็นข้อสังเกต
1. การตรวจสอบอย่างแน่ชัดว่าชาวนาปลุกข้าวจริง
2. ต้องแน่ใจว่า ราคาที่ชาวนาขายข้าวให้พ่อค้านั้น เป็นราคาแท้จริง โดยที่ขาวนากับพ่อค้า ไม่สามารถสมคบกันกินส่วนต่างของราคาข้าวของรัฐบาล(ภาษีประชาขน) เช่น รัฐบาล นำเงินภาษีประชาขน ไปประกัน 10,000 บาทต่อตัน แต่ชาวนาขายได้ 9,000 บาทต่อตัน (ได้รับชดเชย 1,000 บ.ต่อตัน) แต่สบคบกัน บอกรัฐบาลว่า ขายได้จริงแค่ 6,500 บาทต่อตัน ส่วนต่างอีก 2500 บาทต่อตัน(9,000-6,500)นำไปแบ่งกันระหว่างพ่อค้ากับขาวนา และคนอื่นที่ร่วมกันโกง โดยอ้างว่าข้าวเปลือกที่ชาวนาขาย มีความชื้นมากว่า มาตรฐาน(14.5%) จึงถูกพ่อค้ากดราคา แต่จะขอชดเชยเงินจากรัฐบาล นั่นคือภาษีประชาชน
3. สบคบกันแจ้งปริมาณที่ขายข้าวได้เป็นเท็จ เช่น ชาวนาปลูกข้าวจริง ขายข้าวจริง เพียง 5 ตัน แต่แจ้ง10 ตัน อีก 5 ตันสมคบกันทำเอกสารเท็จ สมคบกันทั้ง ชาวนา พ่อค้า ธกส. และเจ้าหน้าที่รัฐ ในที่นี้คือกระทรวงพาณิชย์(ผู้ตรวจสอบ) อย่าบอกว่า ใครจะโกงได้ แบบนั้น มีการโกงมาแล้วทั้งลำใยอบแห้ง จำนำข้าวเปลือก ปี 50-51 ภาษีประชาชนเจ๊งไป 18,000 ล้านบาท
4. หากรัฐบาลไม่กำหนดมาตรฐานความชื้นข้าวเปลือกที่ประกัน ทำให้ชาวนารีบขายข้าวทันที เมื่อเก็บเกียวเสร็จไม่สนใจความชื้นของข้าวเปลือก เพราะอย่างไรเสียรัฐบาลนำภาษีประชาขนชดเชยเงินให้อยู่แล้วไม่ว่าจะขายข้าวเปลือกได้ราคาเป็นเท่าใด สร้างแรงจูงใจให้ชาวนามักง่าย ไม่สนใจคุณภาพความชื้นข้าวเปลือกที่จะขาย
5. ผลวิจัย(ข่าว) ทีดีอาร์ไอ ของ ดร. นิพนธ์ พัวพงศ์ธร บอกชัดเจนว่า ทั้งวิธีประกันความเสี่ยงราคาข้าวเปลือก และ จำนำข้าว นั้น ชาวนาได้ประโยชน์เพียง 4.6% ซึ่งน้อยมาก เพราะชาวนาไทยส่วนใหญ่ จาก 3.7 ล้านครอบครัว ปลูกข้าวแค่พอกิน ไม่เหลือไว้ขาย มีประมาณ 4 แสนครอบครัวเท่านั้นที่ เข้าถึงนโยบายรัฐ และก็ได้ประโยชน์จากนโยบายรัฐแตกต่างกันไป
ประเทศไทย หากยังไม่นำ ระบบการคัดกรองนักการเมือง ซึ่งจะคัดเลือกคนดี มีคุณธรรมก่อนให้เข้าทำงานการเมือง นั้น ก็ยากยิ่งในการป้องกันการทุจริต โกงกิน หรือ คิดเสียสละ มุ่งมั่นสร้างประเทศ ให้ประชาชนมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้ ให้เคียงอยู่ในกระแสโลกาภิวัฒน์ อย่างชาญฉลาดได้
นักการเมืองไทยทุกวันนี้ ส่วนใหญ่ไร้มาตรฐาน ไร้จิตสำนึก รับผิดชอบต่อสาธารณะ
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น