Powered By Blogger

วันศุกร์ที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

กลอน"ปูรำพึง"


                                                               ภาพจาก กรุงเทพธุรกิจ


หนูก็แค่ ทำตามที่ พี่เค้าสั่ง
ไม่อยากดัง แต่ขัดพี่ นี้ไม่ได้
พี่เค้าบอก ขอให้หนู ทำเพื่อไทย
หนูเลยไป เป็นนายก ตลกดี

หนูไม่รู้ อะไร ตั้งหลายอย่าง
คนรอบข้าง ให้ทำนั่น ให้ทำนี่
หนูก็งง และก็มั่ว ในบางที
ก็อย่างที่ หญ้าแฝก หญ้าแพรกไง

หนูไม่กล้า พูดสด กดดันมาก
สคริปยาก อ่านไม่ทัน ดั้นไม่ไหว
ใครก็รู้ หนูไม่เก่ง ภาษาไทย
และก็ไม่ เก่งอังกฤษ สักนิดเลย

งานเยอะแยะ ทำไม่ทัน น้ำดันท่วม
หนูก็อ่วม ไม่รู้แก้ แต่ไม่เฉย
กั้นตรงโน้น พังตรงนี้ ทุกที่เลย
ก็หนูมัน ไม่เคย เลยนี่นา

คนรอบข้าง เก่งแค่ไหน หนูไม่รู้
เท่าที่ดู เก่งด้วยปาก มากหลายหนา
ทั้งพี่ปอด พี่ตู่ เจ๊สุดา
เก่งแต่หา เรื่องให้หนู อยู่ทุกวัน

หนูโดนด่า ในเนท ในเฟซหนู
ตั้งกระทู้ ด่ากระจาย หลายเวอร์ชั่น
สุดจะทน โดนด่า ว่าทุกวัน
หนูอัดอั้น แต่พี่ชาย ให้อดทน

ไม่อยากเป็น นายกแล้ว พี่แม้วขา
ช่วยกลับมา จากดูไบ หนูไม่สน
ใครอยากเป็น ก็เป็นไป หนูไม่ทน
พี่เป็นคน สร้างปัญหา ต้องมาเคลียร์

หนูขอกลับ ไปเป็นปู อยู่อย่างเก่า
คิดแล้วเศร้า อยู่ไป ไม่คุ้มเสีย
ทุกวันนี้ หนูเหนื่อยล้า หนูอ่อนเพลีย
พี่เป็น เ-ี้ย อะไร ไมไม่มา ....


"พี่แม๊วตอบกลับมาแล้ว"


พี่ก็รู้ น้องปู นั้นเหนื่อยนัก
รู้ว่าหนัก สมองน้อย คอยปวดหัว
แต่จะกลับ ตอนนี้ พี่ยังกลัว
น้ำท่วมทั่ว แล้วพี่จะ จูบอะไร

อย่าเพิ่งบ่น เพิ่งด่า ว่าพี่เชี่ย
เพราะพี่เคลียร์ ทางไว้ ให้สดใส
มันจะบ่น คนจะด่า อย่าใส่ใจ
เลือกตั้งใหม่ คราใด ก็ได้เป็น

ขุนพลที่ มีอยู่ แน่นขนัด
ปากจัดๆ อย่างเต้นตู่ คู่เหม็นเขียว
ด่าทหาร ปั้นน้ำเป็นตัว มั่วประเด็น
พังฝายเล่น ก็มีเก่ง หยั่งขุนพล

ไหนน้องวิม พี่ปลอด ยอดกุนซือ
ไว้ออกสื่อ หลอกให้บ้า โกลาหล
ยังมีเจ๋ง ดอกจิก หน้าหงิกทน
อีกหลายตน เป็นกันชน ให้น้องเอง

เพียงเท่านี้ คนก็งง กันทั้งเมือง
นักวิชาการ สติเฟื่อง อย่าทำเก่ง
เด๋วเสื้อแดงไปหา จะคลื้นเคลง
เจ๋งไม่เจ๋ง ของบริจาค ยังผ่านตู

ขอแค่น้อง อยู่ให้รอด ปลอดประสพ
น้ำท่วมจบ ก็มาร้อง เพลง"คันหู"
ลองทำเล่น ผิดพลั้ง เป็นดั่งครู
ค่อยเรียนรู้ พี่แอบอยู่ เป็นแรงใจ .!!


"แม้วตอบกลับมาแล้ว" ลอกมาจาก Forward Mail


หนูไม่รู้

หนูไม่รู้ หนูอยู่ ที่เมืองสิงห์

... ไม่ได้ชิ่ง แต่มันมืด กลับไม่ไหว

พอรุ่งขึ้น เขาก็ ประชุมไป

หนูไม่ได้ เฉียดใกล้ ห้องประชุม


พ.ร.ฎ. ว่าอย่างไร หนูไม่ทราบ

จะให้กราบ หรือแช่งไป ให้ลงหลุม

หนูขอร้อง โปรดอย่า เข้ามารุม

หนูสุดกลุ้ม ก็ไม่รู้ จะทำไง

ยกเว้นโทษ คนค้ายา บ้าหรือเปล่า

แถมไม่เอา คนโกงชาติ มาลากไส้

เว้นคนแก่ เกินหกสิบ ก็เว้นไป

แต่จัญไร สองอย่างนั้น มันไม่ควร



หนูไม่รู้ อะไร ตั้งหลายสิ่ง

กฏหมายยิ่ง ไม่รู้ ดูผันผวน

พี่เหลิมเค้า จัดไป ไม่มากวน

อย่ามาด่วน ตัดสินหนู ว่ารู้กัน

หนูเคยบอก พี่ชายแล้ว ให้รีบกลับ

พี่ก็รับ ปากไว้ ไม่แปรผัน

หนูบอกพี่ เขาว่า อย่านานวัน

เพราะหนูมัน ไม่รู้ อะไรเลย

พี่เขาเคย บอกไว้ ไม่อยากรีบ

กลัวโดนถีบ เข้าตะราง จึงวางเฉย

รอให้ออก พ.ร.ฏ. แล้วมาเลย

อย่างสง่า ผ่าเผย เปรยไว้แล้ว

น้ำยังท่วม คนยังเศร้า เหงาไปหมด

ความสุขหด ความทุกข์กราย ช่างใสแจ๋ว

โอกาสนี้ พี่หนู จึงรีบแจว

มาต่อแถว อภัยโทษ โครตพอดี

พอกลับมา ก็ทำว่า มาช่วยชาติ

เพราะเราขาด ผู้นำที่ มีความแข็ง

หนูก็ว่า พอดี หนูหมดแรง

พวกกองแช่ง ก็เซ็งไป หนูไม่รู้



----------------------------------------------------



ที่มา:ผู้แต่งกลอนบทนี้เป็นบุคคลเดียวกับผู้แต่งกลอน"ปูรำพึง"ที่เคยเผยแพร่มาก่อนหน้านี้ (ลอกมาจากบล๊อกนี้)














ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น